ANAOKULUNDA MONTESSORİ EĞİTİMİNİN AMACI

ANAOKULUNDA MONTESSORİ EĞİTİMİNİN AMACI

Bağımsızlığı için çabalamak insan doğasının bir parçasıdır. Hatta çok küçük çocukların çığlıklarına kulak verdiğinizde, "kendim, yalnız yapmak istiyorum!" anlamına geldiğini açıkça anlayabiliriz.

Montessori, çocuğun yetişkinden bağımsız yaşamak için sahip olduğu bu iç baskıyı çocuksu gelişimin itici gücü olarak görüyor.

Montessori "Bağımsız olmayan, özgür de olamaz," demiştir. Burada, özgürlük kelimesinin anlamı istediğinizi yapmak ya da yapmaya izinli olmak anlamına gelmiyor.

Özgürlük beraberinde sorumluluk getirir. Anaokulunda çocuksu özgürlüğün sınırı, birlikte yaşarken başkalarının sınırlarına dokunduğu yerdedir. Biz çocuğun sevgi dolu bir kişi olması, çocuğu desteklemek ve bütüncül gelişmesinin yollarını açmayı temel görevimiz olarak görürüz. Onun kendi kendine etkinliğinde:

"Kendim yapmam için yardım edin." talebi esas alınır.

Her çocuk bağımsız bir kişilik olarak görülür ve onun benzersizliği koşulsuz olarak kabul edilir. Onu geliştirme çalışmaları için öncelikle onuruna saygı eğitim faaliyetlerimizin temel taşlarıdır.

Çocuklara okulda uyguladığımız eğitime destek olabilmeleri için ebeveynlerle yönlendirici çalışmalar yapmak önceliklerimizdendir. Anne-babaların eğitim yaklaşımımızı anlamaları onların endişelerini giderir. Ebeveynlerle ortak noktamız olan çocuklarımız için etkili iletişim ve karşılıklı güvene dayalı bir ilişki sağlamaya gayret gösteriyoruz.